Απίστευτο κι’ όμως αληθινό. Η κινεζική Geely σχεδίασε ένα όχημα το οποίο ονομάζει McCar και το οποίο αποδεικνύεται άκρως πρωτοποριακό. Πρόκειται για ένα τετραθέσιο όχημα πόλης, το οποίο στο εσωτερικό του μπορεί να φιλοξενήσει ένα ειδικά σχεδιασμένο scooter, ή μια αναπηρική καρέκλα!

Η κινεζική Geely μόλις παρουσίασε ένα τετραθέσιο όχημα πόλης το οποίο με την πρωτοποριακή του σχεδίαση αλλά και εσωτερική διάταξη του πίσω μέρους του, μπορεί να φιλοξενήσει ένα ειδικά σχεδιασμένο scooter, ή μια αναπηρική καρέκλα. Το McCar όπως ονομάζεται, χρησιμοποιεί τεχνολογία plug in hybrid για την κίνηση του, ενώ αμιγώς ηλεκτρικό είναι και το τριτροχο scooter που μεταφέρει. Αρχικά η κίνηση μεταδίδεται στον εμπρός άξονα ενώ όταν το scooter βρίσκεται μέσα στο αυτοκίνητο, οι μπαταρίες και των δύο λειτουργούν μαζί, με τον ηλεκτροκινητήρα να δίνει κίνηση και στον πίσω άξονα του McCar!
Συνολικά το McCar διαθέτει δύο μπαταρίες. Η πρώτη έχει αυτονομία στα 50 χιλιόμετρα και συνδυάζεται με κινητήρα εσωτερικής καύσης που του χαρίζει ακόμη 600 χιλιόμετρα αυτονομίας, με τη μέγιστη ταχύτητα να φτάνει τα 130 χ.α.ω. Η δεύτερη είναι ικανή να κινήσει το McCar αποκλειστικά με ηλεκτρική ενέργεια για 150 χιλιόμετρα με ταχύτητα που δεν θα υπερβαίνει τα 85 χ.α.ω. Από την άλλη, το scooter έχει αυτονομία στα 30 χιλιόμετρα, με την τελική του ταχύτητα να φτάνει το ίδιο νούμερο (30 χ.α.ω.).
Οι χρόνοι φόρτισης των μπαταριών του αυτοκινήτου είναι τα 20 λεπτά για τη μεγάλη, τα 15 λεπτά για τη μικρή, και τα μόλις 5 λεπτά για αυτήν του scooter (πάντα σε λειτουργία ταχείας φόρτισης), ενώ αντίστοιχα σε κανονική λειτουργία οι χρόνοι αυτοί διαμορφώνονται σε 6 ώρες για τη μεγάλη, και 2 ώρες για τη μικρή αλλά και αυτή του scooter.

autotriti.gr

Στις 10 και μισή σήμερα το πρωί στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία» άφησε την τελευταία του πνοή ο επτάχρονος που το βράδυ της Ανάστασης τραυματίστηκε από βεγγαλικό στην Χαλκίδα.

Το άτυχο αγόρι είχε ήδη χάσει την όρασή του από το αριστερό του µάτι, και είχε υποστεί βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ., κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της Αναστάσεως σε ενοριακό Ναό της Μητρόπολης Χαλκίδας, ένας 25χρονος εκτόξευσε φωτοβολίδα ναυτικού τύπου συνδεδεμένη με αλεξίπτωτο, η οποία κατέληξε στο χώρο της κύριας εισόδου του ναού, όπου και εξερράγη.

Το επτάχρονο αγόρι, που ήταν στην εκκλησία μαζί με τους γονείς του, τραυματίστηκε σοβαρά στο πρόσωπο και το κεφάλι.

Ο 25χρονος συνελήφθη και το πρωί της περασμένης Τρίτης οδηγήθηκε στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Χαλκίδας, ο οποίος διέταξε την προφυλάκισή του.

Ο 25χρονος κατηγορείται για πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης, παραβίαση του νόμου περί βεγγαλικών και πρόκληση έκρηξης.
Λίγες ώρες πριν από τον τραυµατισµό του παιδιού στην Εύβοια, δύο άνδρες είχαν σκοτωθεί στη Ρόδο, όταν εξερράγη ο αυτοσχέδιος µηχανισµός που κατασκεύαζαν.

Ίσως να σας έχω πρήξει με τα δικά μου απομνημονεύματα τόσο καιρό τώρα, αλλά τι να κάνω; Προσπαθώ να γεμίσω τα λίγα ελεύθερα λεπτά της μέρας που μου μένουν.

Καθώς καθόμουν επί του καναπέος , θυμήθηκα τους δικούς μου στο χωριό και τα πολύτιμα και αξέχαστα παιδικά μου χρόνια. Θυμήθηκα λοιπόν τις μέρες που έπρεπε να μη πάω στο σχολείο και να μείνω σπίτι γιατί ήμουν άρρωστος. Η γιαγιά μου σαν ακούραστη μάνα ( ακόμη και τώρα που έφτασε 86, έτσι είναι, γιατί ησυχία δε βλέπει ) στεκόταν στο κεφάλι μου και προσπαθούσε με κάθε τρόπο  να βγάλει από μέσα μου την αρρώστια. Τότε δεν πηγαίναμε τόσο εύκολα όπως τώρα στα νοσοκομεία. Ήμασταν πιο σκληροί άνθρωποι.

Οι βεντούζες λοιπόν ήταν το πρώτο πράγμα  που σκεφτόταν η γιαγιά μου. Με  το παραμικρό βηχαλάκι γεμίζαμε το δωμάτιο μες την κάπνα από το αναμμένο πετρέλαιο πάνω σε ένα πιρούνι με βαμβάκι. Το τι ντουμάνι γέμιζε το σπίτι, δε μπορώ να το περιγράψω. Την επόμενη μέρα, παρόλο που από τη μύτη μας βγάζαμε μαυρίλες, ξυπνούσαμε καλύτερα. Τις συνιστώ ανεπιφύλακτα γιατί κάνουν και υπέροχο μασάζ. Ειδικά τώρα που το πετρέλαιο αντικαταστάθηκε με το οινόπνευμα. Αρκεί να σας τις ρίξει κάποιος που ξέρει.

Το σινάπι ήταν η δεύτερη λύση. Ζεμάταγε όλο το κορμί μου καίγανε οι μύτες μου, δακρύζανε τα μάτια μου. Παρόλο που ήταν αποτελεσματικό δεν το συνιστώ σε κανέναν, γιατί είναι επώδυνο κι έτσι φλούφληδες που καταντήσαμε που να το αντέξουμε…

Οι εντριβές με τσίπουρο και το ξεμάτιασμα με κάρβουνα ήταν κι αυτά μια λύση.

Για τις ωτίτιδες μας έφτιαχνε ειδικά έλαια από πράσο, αυγό κ.α. Περισσεύει να σας πω ότι ήταν αποτελεσματικότατα. Κάποτε μου είχαν ρίξει γάλα από λεχώνα και ηρέμησε αμέσως ο πόνος απ’ το αφτί μου.

Στα χτυπήματα με εσωτερικές μελανιές μου έβαζε κρεμμύδι σε κομματάκια και φεύγανε πιο γρήγορα. Και άλλα πολλά που αν κάτσω και τα αναλύσω, τα λίγα λεπτά που μου περισσεύουν δε φτάνουν.

Ήταν τότε που τα μόνα φάρμακα που κυκλοφορούσαν σε μας ήταν η ληγμένη πενικιλίνη και η άθλια ασπιρίνη. Αλλά οι γιαγιάδες μας κατάφερναν να μας κάνουν καλά. Γι’ αυτό τις αγαπάμε και τις σκεφτόμαστε πάντα.

Το θέμα με τα πασχαλινά αυγά είναι πως, όσο διασκεδαστικό και ωραίο σαν έθιμο είναι να τα βάφουμε κάθε χρόνο και να τα τσουγγρίζουμε στο τραπέζι της Ανάστασης, όταν οι γιορτινές μέρες τελειώσουν τα ψυγεία μένουν γεμάτα με κάμποσα κόκκινα, σπασμένα ή όχι, αυγά που δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε. Γι' αυτό βρήκαμε αυτή την απλή και νόστιμη συνταγή για εσάς, εκτός από τις αυγοσαλάτες και τα σάντουιτς με αυγό, για να ανακυκλώσετε τα αυγά σας με τον πιο νόστιμο τρόπο.

Υλικά
Αυγά καθαρισμένα
100γρ. τόνος σε ελαιόλαδο
50γρ. αγγούρι ψιλοκομμένο
2 κουταλιές της σούπας ξίδι
3 κουταλιές της σούπας μαγιονέζα
ελιές σε φέτες
αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση
1. Κόβετε τα αυγά στη μέση κατά μήκος. Βγάζετε προσεκτικά τους κρόκους και τους λιώνετε με ένα πιρούνι.
2. Ανακατεύετε τον τόνο με το λάδι του, τους κρόκους και όλα τα υπόλοιπα υλικά ώστε να γίνουν ένα ομοιόμορφο μείγμα.
3. Γεμίζετε με το μείγμα τα ασπράδια.
4. Στρώνετε σε μια πιατέλα φύλλα σαλάτας ή μαρουλόφυλλα και τοποθετείτε πάνω τα αυγά σας.
5. Βάζετε πάνω σε κάθε αυγό μια φέτα από ελιά ή, εναλλακτικά, μια γεμιστή πράσινη ελιά.

www.queen.gr

1. Με την είσοδο στο όχημά μας «αδειάζουμε» τις σκέψεις μας και βγάζουμε από το μυαλό μας οτιδήποτε μας απασχολεί. Η ασφάλεια των φίλων, της οικογένειας και των συνεργατών έχει άμεση προτεραιότητα, οπότε παίρνουμε μια βαθιά αναπνοή, χαλαρώνουμε, βάζουμε τη ζώνη και συγκεντρωνόμαστε στην οδήγηση.

2. Αν οδηγούμε μοτοσυκλέτα θα πρέπει πάντα να φοράμε το κράνος και να είμαστε ντυμένοι με τον κατάλληλο εξοπλισμό (γάντια, μπουφάν κλπ). Το ίδιο θα πρέπει να ισχύει και για τους συνεπιβάτες.

3. Αν έχουμε μεγάλο ταξίδι, προγραμματίζουμε τη διαδρομή που θα κάνουμε, ώστε να μπορούμε να ξεκουραστούμε με στάσεις. Βεβαιωνόμαστε πως είμαστε κατάλληλα εξοπλισμένοι με τα απαραίτητα (ρεζέρβα, γρύλο, αλυσίδες, φαρμακείο, κλπ).

4. Ελέγχουμε τα λάστιχα ώστε να έχουν τον αντίστοιχο αέρα με το φορτίο μας για την κάθε διαδρομή.

5. Ελέγχουμε τα φώτα, ώστε να λειτουργούν σωστά και να είναι ρυθμισμένα στο σωστό ύψος ανάλογα με το φορτίο μας. Βεβαιωνόμαστε πως η βενζίνη, το νερό και τα λάδια επαρκούν.

6. Αποφεύγουμε την οδήγηση, όταν αναμένονται επιδεινωμένα καιρικά φαινόμενα (καταιγίδες, χιόνια, δυνατοί άνεμοι, ομίχλη, κλπ). Όταν μας βρίσκει κακοκαιρία στο δρόμο, κάνουμε στάση ώσπου να βελτιωθεί ο καιρός.

7. Θυμόμαστε πως οι πεζοί έχουν πάντα προτεραιότητα.

8. Αποφεύγουμε την αλλαγή λωρίδας χωρίς λόγο. Πάντα χρησιμοποιούμε το φλας, για να προσπεράσουμε ή να αλλάξουμε λωρίδα, εφόσον έχουμε ελέγξει πως ο δρόμος είναι ελεύθερος. Ποτέ δεν οδηγούμε αργά, όταν εισερχόμαστε σε λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας. Υπολογίζουμε σωστά τις προσπεράσεις.

9. Προνοούμε επιλέγοντας τη σωστή λωρίδα, όταν θέλουμε να στρίψουμε. Αν δεν προλάβουμε να τοποθετηθούμε έγκαιρα στη σωστή λωρίδα, είναι προτιμότερο να χάσουμε τη στροφή, παρά να διακινδυνεύσουμε την ασφάλειά μας.

10. Προσέχουμε τους ασυνείδητους οδηγούς και προσπαθούμε να τους αποφεύγουμε.

11. Τηρούμε αποστάσεις από τα προπορευόμενα οχήματα και δεν «κολλάμε» επικίνδυνα πίσω τους.

12. Δεν οδηγούμε ποτέ, όταν έχουμε καταναλώσει αλκοόλ ή άλλες χημικές ουσίες, και αποφεύγουμε να οδηγούμε κουρασμένοι ή εκνευρισμένοι.

13. Είμαστε συγκεντρωμένοι στην οδήγηση και μόνο. Κάνουμε στάση, για να μιλήσουμε στο τηλέφωνο, να διαβάσουμε το χάρτη, να καπνίσουμε ή να γευματίσουμε. Μια απροσεξία μπορεί να στοιχίσει ζωές.

Σας ευχόμαστε από καρδιάς καλό ταξίδι και καλή επιστροφή! Χρόνια Πολλά και Καλή Ανάσταση!

50 χρόνια από την «Επιχείρηση Κόλπος των Χοίρων

Όταν ήμασταν μικρά ξετρελαινόμασταν με το που ακούγαμε τις πρώτες νότες. Τι χαρές που κάναμε όταν μαζευόμασταν μπροστά από τις ασπρόμαυρες τηλεοράσεις για να παρακολουθήσουμε τις αγαπημένες μας παιδικές εκπομπές. Βρήκα στο YouTube μερικούς τίτλους έναρξης για να τους μοιραστούμε και να ξαναθυμηθούμε τα όμορφα κι αθώα παιδικά μας χρόνια… Εμάς δλδ. που μεγαλώσαμε με πολλές στερήσεις και φραγμούς. Όσοι έχουν γεννηθεί μέχρι το ‘80 με καταλαβαίνουν απόλυτα τι εννοώ! Απολαύστε!

Τρεις μπογιατζήδες, ένας Αλβανός, ένας Γερμανός και ένας Έλληνας, πέθαναν και πήγαν στον Παράδεισο.
Ο Άγιος Πέτρος τους άνοιξε την πόρτα και τους λέει :
- Καλώς τα παιδιά. Επιτέλους ήρθαν και τρεις χρήσιμοι άνθρωποι. Ρε παιδιά... θέλω να βάψω την πόρτα του Παράδεισου. Για πες μου, λέει του Αλβανού, πόσα θέλεις για να τη βάψεις;
- 600 ευρώ, λέει ο Αλβανός...
- 600; Πώς τα λογάριασες;
- Nα, 400 για μένα και 200 τα υλικά.
- Εσύ, λέει του Γερμανού, πόσα θέλεις;
- 900 ευρώ: 300 για μένα, 300 στην εφορία και 300 τα υλικά.
- Και εσύ, λέει του Έλληνα, πόσα θέλεις;
- 3.000 ευρώ Άγιε Πέτρο
- 3.000; Τρελός είσαι; Πώς τα λογάριασες;
- Άγιε Πέτρο, έλα πιο κοντά να μην μας ακούν.
Ο Άγιος Πέτρος πήγε κοντά του και ο Έλληνας του ψιθυρίζει :
- Άκουσε να δεις, 1.000 για σένα, 1.000 για μένα, 400 στο Γερμανό για να το βουλώσει και 600 θα δώσουμε στον Αλβανό για να βάψει την πόρτα...

11 Απρίλη1986. Μια δυσάρεστη μέρα για την τότε Αλβανία. Ακόμα και για μας τους Έλληνες. Ποτέ δε θα ξεχάσω εκείνη τη μέρα. Αν και πέρασαν τόσα χρόνια, περνάει σαν όνειρο μπροστά στα μάτια μου η εικόνα αυτή.

Ενώ καθόμασταν στα θρανία του δημοτικού, ξαφνικά οι δάσκαλοι μας έβγαλαν έξω και μας έβαλαν στη γραμμή να κατέβουμε στη βρύση του χωριού. Μικροί όπως ήμασταν νομίζαμε εκδρομή και αρχίσαμε τις χαρές. Όταν φτάσαμε αντικρίσαμε κοσμοσυρροή από παντού. Σταματήσαμε και ακούσαμε κάποιον να μιλάει στην Αλβανική που εμείς δε γνωρίζαμε ακόμη καλά. Διακρίναμε μόνο τη θλίψη στη φωνή του, τίποτε άλλο. Βλέπαμε μερικούς μεγάλους δίπλα μας να κλαίνε. Αρχίσαμε να τους κοροϊδεύαμε βάζοντας σάλια στα μάτια μας. Το παιχνίδι δεν κράτησε πολύ, γιατί κάποιος μεγάλος μας φώναξε. “Τι γελάτε, αλήτες, εδώ χάσαμε τον καθοδηγητή μας, το θείο Ενβέρ!”, μας είπε. Τότε κατανοήσαμε κι εμείς το γεγονός.

Τι πένθος όμως κι αυτό! Ακόμη γελάω με μερικά άτομα, κυρίως δικούς μου δασκάλους, που τότε μας είχαν πρήξει τα … βάζοντας σε κάθε φράση το όνομά του, τουλάχιστον 5 φορές και μετά συνειδητοποίησαν ότι είναι φλογεροί δημοκράτες. Ακόμα και στα Μαθηματικά βάζαμε το όνομά του. πού να δεις και στην ΙΣΤΟΡΙΑ και ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ. ως τα γόνατα μας τα είχαν φτάσει.

Τέλος πάντων, το θέμα είναι πως πέρασαν 25 χρόνια από το θάνατό του, η Αλβανία “δημοκρατικοποιήθηκε” κι εμείς ακόμα δεν έχουμε ούτε ηλεκτρικό, ούτε νερό. Λες και ζούμε στο μεσαίωνα. Λέτε στα 50 χρόνια από το θάνατό του που θα ξαναγράψω (να ’μαι καλά, πρώτα ο Θεός) θα έχει αλλάξει κάτι; Δύσκολο εώς ακατόρθωτο.

Εδώ αξίζει να αναφερθεί μια ατάκα που διάβασα σε ένα αξιόλογο blog Α-μπε-μπα-blog Το Μπινελικοδρόμιο: “ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΠΩΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕ ΑΦΗΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΜΕΙΝΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ!” Έτσι έγινε και με μας. Τον αφήσαμε όλοι και μείναμε μόνοι μας. Γιατί αυτοί που κυβερνάνε τώρα ή αυτοί που μας εκπροσωπούν, μας άφησαν στη μοίρα μας. Τι κι αν το παίζουν τώρα μεγάλοι και τρανοί; Μια ματιά στις αναμνήσεις τους να ρίξουν θα δουν πως κάποτε του ξύνανε τα “τέτοια” και του κόβανε τα νύχια. Πώς να πάμε μπροστά με τους ίδιους και τους ίδιους;

Δε νοσταλγώ καθόλου εκείνο το σύστημα, που σ’ εμάς τους χωρικούς δεν άφησε ούτε κότα, απλά σιχαίνομαι τους ψευτοδημοκράτες που σκέφτονται με την τσέπη και πάνε όπου τους φυσήξει ο άνεμος, σαν το Μάικ το φασολάκι.

25 χρόνια. Τι γρήγορα που φεύγουν!

Συχνά τις τελευταίες μέρες δέχομαι στο chat της σελίδας διάφορα μηνύματα για σελίδες που θέλουν να προωθηθούν. Δεν είναι αυτός ο ρόλος του gadget αυτού. Όποιος έχει ανάγκη τη διαφήμισή μου και πιστεύει οτι η σελίδα μου θα τον κάνει διάσημο, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να μου το ζητήσουν και να ανταλλάξουμε ένα banner. Ο τρόπος αυτός με το να αφήνουμε μήνυμα στο chatbox για να προσελκύσει αναγνώστες εμένα προσωπικά μου τη δίνει γιατί ποτέ δε θα το έκανα σε καμιά σελίδα. Στο link ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ θα βρείτε το e-mail μου και θα μου στείλετε τα στοιχεία σας για να τα αναρτήσω. Προτιμώ banner 125 Χ125. Το chatbox είναι για επικοινωνία όχι για διαφήμιση. Ελπίζω να έγινα κατανοητός και σας ευχαριστώ για το χρόνο σας!

Η δασκάλα στην τάξη: “Παιδιά θέλω να μου συντάξατε προτάσεις με το ρήμα μουλιάζω.”

• Η Αννούλα: “Η μαμά μου πριν βάλει πλυντήριο μουλιάζει τα ρούχα σε μια λεκάνη, γιατί καθαρίζουν πιο εύκολα.”
• Ο Γιαννάκης: “Μια μέρα μπήκα στη μπανιέρα με νερό και έμεινα τόσο πολύ μέσα μέχρι που μούλιασαν τα χέρια μου.”

Μπράβο παιδάκια λέει η δασκάλα! Πες μας κι εσύ, Τοτέ, μια που φαγώθηκες!

• Ο Τοτός: “Πηγαίνοντας για μπάνιο στη θάλασσα διαπίστωσα στη διαδρομή ότι δε φορούσα μαγιό. Αποφάσισα να κάνω μπάνιο γυμνός. Όπως καθόμουνα στην άμμο ο ήλιος μου ‘λιαζε τ’ αρχί……α.”

Τηλεφωνούν στην οικία του κυρίου Εξαρχίδη.

- Ναι καλημέρα σας! Παρακαλώ πολύ μπορώ να μιλήσω στον κύριο Πενταρχίδη;

- Εξαρχίδης, κύριε, Εξαρχίδης!

- Σιγά κυρά μου πώς κάνετε έτσι για ένα αρχ……ι;