Τεριαχάτι

    Πραγματοποιωντας την ετησια επισκεψη μου στο αγαπημενο μου χωριο, συγκρινοντας ολες τις αλλες χρονιες που το επισκεπτομουνα, ανακαλυψα πως αυτη ηταν η πιο απογοητευτικη. Ισως για τους αλλους να ηταν διαφορετικα, αλλα εγω θα πω την αποψη μου κι ας με κρινουν μετα οσοι θελουν. Με την εισοδο μου στα συνορα ειχα να αντιμετωπισω το αγχος της επιστροφης, διοτι με παιδι και χωρις την περιβοητη ταυτοτητα ομογενειας για παιδια που εχουν  γεννηθει στην Ελλαδα, επιστροφη δεν υπηρχε. Ωρε που παμε, που παμε, που ελεγε και ο Αυλωνιτης! Ετσι λοιπον κι εγω με πολλους αλλους γονεις που θεωρουσαμε οτι τα παιδια μας γεννηθηκαν Ελληνες και ειμασταν περηφανοι γι' αυτο, ξεκινησα τα τρεχαματα να φτιαξω τα χαρτια για να βγαλω μια viza στο παιδι μου! Δυο μερες τρεξιμο για τα χαρτια και μια για να παραλαβω τη viza, τρεις. πανε οι διακοπες μου, μου τις εβγαλαν απο τη μυτη.
    Το δευτερο στραβο κι αναποδο ειναι πλεον μπαγιατικο, γιατι εχουμε συνηθισει πως τον Αυγουστο, νερο και ρευμα δεν τα χρειαζομαστε.
    Το τριτο και καλυτερο ειναι πως εμεις δεν προκοβουμε για να το ευχαριστηθουμε εμεις οι ιδιοι αλλα για να μπουμε στο ματι του αλλου και να τον κανουμε να νιωσει πιο μειονεκτικα. Μοστραρουμε τα λουσα μας και τα λεφτα μας στους αλλους λες και δεν εχουμε ιδρωσει ποτε γι' αυτα   και ξεροντας οτι με το που θα τελειωσει ο Αυγουστος, αφραγκοι θα ειμαστε και παλι και θα παμε να μοχθησουμε ξανα για να συνελθουμε. Πως γινεται τα πιο καλα παιδια που ξερω στην Αθηνα, να αλλαζουν τοσο πολυ στο χωριο; Στο τριτο ανηκει και το θεμα των αυτοκινητων. Τελικα η νεα εθνικη δεν εγινε για να βολεψει τους οδηγους και τα αυτοκινητα τους για μια καλυτερη οδηγηση, αλλα για να μετατραπει σε μια πασαρελα αυτοκινητων με ανεγκεφαλους οδηγους, που απο το πρωι πινουν και μπεκρουλιαζουν στα καφενεια. Τρεις φορες κοντεψα να τρακαρω και οχι γιατι εφταιγα εγω, αλλα με τοσα "γκαζια" οι αλλοι που να με δουν για να προσεξουν. Φοβηθηκε το ματι μου σας λεω, πρωτογνωρη εμπειρια. Ξεκινουσες απ' το σπιτι σου με ελαχιστες πιθανοτητες να γυρισεις σωος, ειδικα το βραδυ. Τελος παντων και φετος τη σκαπουλαρα, του χρονου βλεπουμε. Ειδαν πολλα τα ματια μου ομως, κι οταν εχεις και παιδια να μεγαλωσεις, δε σε παιρνει να πεθανεις νεος. Κι αυτοι οι ψευτομαγκες της ασφαλτου ας σκεφτουν καλυτερα, αν οχι το κεφαλι τους, το κεφαλι των αλλων. Γιατι δεν ειναι θεοι. Και αυτοι πεθαινουν και οι αλλοι που δε φταινε επισης.
    Ας αφησουμε ομως την πολυλογια γι' αυτα τα θεματα. Ενα ξεσπασμα ηταν, η ζωη συνεχιζεται!
ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ!!!